กระเพราแดง

กะเพราแดง

ชื่ออื่นๆ : กะเพราบ้าน ห่อตูปลู ห่อกวอชู กะเพราขน กะเพราขาว กะเพรา กอมก้อ กอมก้อดำ อีตู่ไทย

ชื่อวงศ์ : LABIATAE

ชื่อสามัญ : Holy basil, Thai basil

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ocimum tenuiflorum L.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : เป็นไม้ล้มลุกมีกิ่งก้านและขนปกคลุมมาก สูงประมาณ 30-60 ซม. ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสีแดง ออกน้ำตาลม่วง กันเป็นคู่ๆ รูปรี ปลายใบแปลม หรือมน ขอบใบหยักแบบพันเลื่อย ดอกออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกติดรอบแกนช่อเป็นระยะๆ กลีบมนเกือบกลมบานวกกลับไปทางด้านหลัง กลีบล่างยาวกว่ากลีบบน มี 4 หยัก รูปหอก ผลแห้งขนาดเล็ด 4 ผล อยู่ด้วยกัน รูปรี

การนำไปใช้ประโยชน์ : ทางอาหาร ใบสดช่วยดับกลิ่นคาว ใส่แกงแค ผัดเผ็ดต่าง ๆ ทางยา ใบบำรุงธาตุไฟธาตุ ขับลมแก้ปวดท้อง แก้ล้มตานซาง แก้จุกเสียด แก้คลื่นเหียนอาเจียน ขับลม

การขยายพันธุ์ : เมล็ด ลำต้น

การปลูกและการดูแล : การปลูก กระเพราแดงปลูกง่ายในดินแทบทุกชนิด ชอบดินร่วนซุย ควรปลูกต้นฤดูฝน

การดูแล ปล่อยให้เจริญเติบโตได้โดยไม่ต้องบำรุงรักษาแต่อย่างใด

สรรพคุณ

ใบ มีน้ำมันหอมระเหยช่วยขับลม แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ปวดท้อง บำรุงธาตุ แก้ โรคผิวหนัง กลากเกลื้อน และน้ำมันที่ได้จากใบกะเพรา ยังสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อโรคบางชนิดโดยฆ่าเชื้อจุลินทรีย์บางชนิด และมีฤทธิ์ฆ่ายุงใช้เป็นเครื่องปรุงแต่งกลิ่นอาหาร

เมล็ด พอกบริเวณตา เมื่อมีผงหรือฝุ่นละอองเข้า ราก แก้โรคธาตุพิการ อื่นๆ ชาวอินเดีย ถือว่าเป็นพรรณไม้ศักดิ์สิทธิ์ นิยมปลูกไว้ตามบริเวณที่สักการะบูชา

รากและต้น แก้พิษซาง แก้ท้องอึดท้องเฟ้อ

 

โดย สัจจะ ประสงค์ทรัพย์
Satja Prasongsap (Research Scientist)
Horticultural Research Institute

by : Satja Prasongsap

Category: พืชผัก, พืชสมุนไพร ก-ณ, พืชเครื่องเทศ