โปร่งฟ้า

โปร่งฟ้า

ชื่ออื่นๆ โปร่งฟ้า (ราชบุรี) ส่องฟ้า (อีสาน) หวดหม่อนต้น (ลำปาง) หัสคุณดง (โคราช) ลอดฟ้า (หล่มสัก)

ชื่อวงศ์ RUTACEAE

ชื่อวิทศาสตร์ Murraya siamensis Craib.

ชื่อสามัญ Prong Fah Clausena Heptaphylla

 

ลักษณะทางพฤษศาสตร์ เป็นไม้ที่เกิดตามที่โล่งในป่าทิ้งใบทั่วๆ ไป ขึ้นตามเชิงเขา และหินปูน ตามเรือกสวน ตามป่าทึบทุกภาคของประเทศไทย เป็นไม้พุ่มขนาดเล็กขึ้นเป็นกอเหมือนหน่อไม้ฝรั่ง สูงประมาณ 2-4 ฟุต ใบ รูปไข่ปลายแหลม สีเขียวออกเหลือง ขอบจักแบบฟันเลื่อยมีต่อมน้ำมันกระจายทั่วไป ส่องดูจะเห็นเป็นจุดๆ ทั่วไป ดอก เล็กๆ สีขาวอมเขียว มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกดอกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง โปร่งฟ้าอีกชนิดหนึ่ง เป็นเถาเลื้อยเนื้อแข็งมีหนามมีชื่ออีกอย่างเรียกว่า จามจุรีแผง หรือสามสิบจีน เนื่องจากใบสวยจะนำมาประดับทำเป็นช่อดอกไม้เท่านั้น ไม่ใช้รักษาโรค ผล สุกมีรสหวาน นกชอบกิน

 

การขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด

วิธีการปลูก ขุดดินให้มีความกว้าง x ยาว x ลึก ประมาณ 30 x 30 x 30 ซม. ระยะระหว่างต้น x ระหว่างแถว ประมาณ 1 x 1 เมตร คลุกเคล้าดินกับปุ๋ยคอกให้เข้ากัน นำดินที่ได้ลงหลุม นำกล้าที่เพาะได้ลงปลูก ปักไม้มัดกันลมโยก หรือบางพันธุ์ต้องปักหลัก หรือทำค้างให้ต้นเลื้อยขึ้น รดน้ำให้ชุ่มทุกๆ วัน แต่ไม่แฉะ เป็นไม้ทนแล้งได้ดี พบเพลี้ยแป้ง และหนอนแก้วทำลายบ้างแต่ไม่มาก

ส่วนที่นำไปใช้ประโยชน์ ดอก ราก และใบ บางพันธุ์มีต่อมน้ำมันหอมระเหย

สรรพคุณ รากผสมเป็นยาหยอดตา แก้ตามืด แก้โรคตาฟาง ตามัว แสบตา ใบของต้นโปร่งฟ้ายังสามารถนำมาทำเป็นสมุนไพรสำหรับ อดบุหรี่ แก้ฟกบวม เอารากฝนกับน้ำฝนรับประทาน และทาใช้แก้พิษงู โรคภูมิแพ้

หมายเหตุ สมุนไพรชนิดนี้ แสลงต่อโรคความดันต่ำ

 

 

 

 

 

Tags: การขยายพันธุ์, การนำไปใช้ประโยชน์, การปลูก, ชื่อวิทย์, ลักษณะพฤกษศาสตร์, สรรพคุณ

Category: พืชสมุนไพร, พืชสมุนไพร บ-ม