กาหลง

กาหลง

ชื่ออื่นๆ : ส้มเสี้ยว กาแจ๊ะกูโด

ชื่อวงศ์ : CAESALPINIACEAE

ชื่อสามัญ : Kalong, Snowy Orchid Tree

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bauhinia acuminate Linn.

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก สูงประมาณ 1-3 เมตร กิ่งอ่อนมีขน ใบรูปไข่แยกเป็น 2 แฉก แต่ละแฉกปลายแหลม ด้านท้องใบมีขนอ่อนสีน้ำตาล ดอกช่อออกด้านข้าง หรือที่ยอด มีใบประดับ กลีบเลี้ยงเป็นแผ่น กลีบดอกสีขาว ผลเป็นฝัก เมล็ดแบน

การนำไปใช้ประโยชน์ : ใบ ขับปัสสาวะ ขับและฟอกโลหิตระดู ดอก แก้ปวดศีรษะ ลดความดันโลหิต ขับเสมหะ เลือดออกตามไรฟัน เปลือกต้น แก้ไอ ห้ามเลือด แก้ท้องเสีย การใช้สอยอื่น ปลูกเป็นไม้ประดับ

การขยายพันธุ์ : เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง

การปลูกและการดูแล : ขึ้นได้ดีในดินทุกชนิด ชอบแดดจัด ชอนดินร่วนซุย นิยมปลูกเป็นกลุ่มร่วมกับชงโค โยทะกา เพราะมีลักษณะคล้ายกัน

สรรพคุณ : ราก แก้ไอ แก้ปวดศีรษะ ขับเสมหะ แก้บิด

ต้น แก้โรคสตรี แก้ลักปิดลักเปิด แก้เสมหะ

ใบ รักษาแผลในจมูก

ดอก แก้เสมหะพิการ แก้ปวดศีรษะ ลดความดันโลหิต แก้วัตตะปิตตะโรค แก้ เลือดออกตามไรฟัน

โดย สัจจะ ประสงค์ทรัพย์
Satja Prasongsap (Research Scientist)
Horticultural Research Institute

Category: พืชสมุนไพร, พืชสมุนไพร ก-ณ, พืชไม้ดอก