หางปลาช่อน

หางปลาช่อน 

ชื่อสามัญ                       -

ชื่อวิทยาศาสตร์  Emilia somchifolia (Linn.) DC.

ชื่ออื่น ๆ                         ผักลิ้นปี่  ผักกาดนกเขา  ผักแดง  ผักบั้ง หูปลาช่อน

ถิ่นกำเนิด                       พบได้ทั่วไปในเขตร้อน

ลักษณะพฤกษศาสตร์

ต้น   เป็นพืชฤดูเดียว  สูงประมาณ 20-30 ซม.  ลำต้นมีขนอ่อนๆ  ตลอดก้านใบและยอด สีเขียวนวล
ใบ  เป็นใบเดี่ยวออกสลับตรงข้ามกัน  ใบยาว  ปลายแหลม  ขอบใบโค้งหยักเล็กน้อย มีขน ก้านใบหุ้มลำต้น หลังใบสีเขียว ท้องใบสีแดงม่วง  
ดอก  เป็นดอกช่อ ออกที่ปลายยอด ก้านช่อดอกยาว มีใบเล็กๆ ที่ก้านช่อดอก กลีบดอกสีม่วงชมพู มีเกสรสีขาว
เมล็ด   ลักษณะแบนรี  ตรงปลายมีขนจะแตกออกและปลิวตามลมได้ง่าย

สภาพแวดล้อมที่พืชต้องการ
เป็นพืชที่สามารถเจริญเติบโตได้ดีในที่ลุ่ม ชุ่มชื้น ในทุ่งนา หลังการเก็บเกี่ยวข้าว

การใช้ประโยชน์

ยอดและใบอ่อน       ใช้รับประทานเป็นผักสด  รสจืดเย็น  บำรุงหัวใจ   บำรุงธาตุผู้หญิง  บำรุงมดลูก
ทั้งต้น   แก้ไข้  ขับเสมหะ  ห้ามเลือด  แก้ไอ

 

Category: พืชสมุนไพร, พืชสมุนไพร ย-ฮ